فیلم تی‌تی ، یک فیلم همه‌چیز تمومه. از فیلمنامه گرفته تا روایت داستان، بازیگری، کارگردانی و علی‌الخصوص فیلم‌برداری. فیلمنامه با اینکه تاحدودی کلیشه‌ای و تکراری به‌نظر می‌رسه ولی پرداخت درست و شخصیت‌پردازی مناسب، جای هیچ شکاف و ایرادی رو باقی نمی‌زاره. روایت درست داستان و بازی فوق‌العاده تیم بازیگری نشان از قدرت کارگردانی آیدا پناهنده‌ست. الناز شاکردوست پس از سال‌ها بازی در طنزهای سخیف و نقش‌های تیپیکال به درجه‌ای از نبوغ بازیگری رسیده که از پس چنین نقش سنگینی به‌راحتی برمیاد. هم باورپذیر بازی می‌کنه هم بدون اغراق که در این بین نباید از نقش پررنگ هوتن شکیبا غافل شد که از وقتی پارتنر سینمایی الناز شاکردوست شده، این نبوغ و پیشرفت خیلی واضح‌تر شده.
فیلم تی‌تی از هرگونه شعارزدگی به دوره. نه‌تنها با شعارهای پوچ و توخالی فاز روشن‌فکری برنمی‌داره بلکه تو چندتا سکانس طلایی شاهد ضدشعار هم هستیم. اما قسمت اصلی ماجرا فیلم‌برداری فوق‌العاده و جای درست دوربینه. نماهایی که کارگردان از کوه و دریا و طبیعت میده از یک‌طرف و قاب‌های تک‌نفره و توشات‌هایی که می‌سازه از طرف دیگه حس بیننده رو برمی‌انگیزه و به‌قدری این دوربین در خدمت داستانه که شاهد دفاع درست از زن قربانی هستیم. دفاع از یک زن رنج‌کشیده اما کنشگر که بجای ایجاد احساس ترحم، حس غرور و شجاعت در ذهن بیننده القا می‌کنه (مقایسه کنید با جنبش قلابی می‌تو). تی‌تی ما رو امیدوار کرد که هنوز هستن کارگردانان ایرانی که می‌تونن فیلم خوب بسازن و تا وقتی امثال آیدا پناهنده و شهرام مکری هستن میشه به این سینما امیدوار بود.
شما هم نظراتتون را در مورد فیلم تی‌تی در پایین همین صفحه با ما درمیان بگذارید:
