نقد فیلم ماهان
فیلم ماهان محصول سال یکهزار چهارصد به کارگردانی، حمید شاه حاتمی(اولین تجربه) و با بازیگری، همایون ارشادی، رامین ناصر نصیر، امیر رضا نظری، نگار جوکار، وحید رحیمیان می باشد.
داستان فیلم گرفتار شدن یک هنرپیشه تاتر را که متوجه بیماری سرطان خود می‌شود، را به تصویر می‌کشد، آنهم در زمانی که قرار است، نقش اول تئاتری را بازی کند، که آرزویش را داشته،
کل هدف و آرمان فیلم، کمک به بیماران سرطانی، و امید بخش بودن، مضمون فیلم بوده، که در رسیدن به آن دچار سردرگمی و دست پاچگی، کلیه عوامل فیلم می‌شود، در واقع می‌توان گفت، فیلم شاید قربانی کم تجربگی کارگردان و انتخاب بی‌دقت بازیگران، کم تجربه شده است، نوع داستان و نگاه امید بخش فیلم در واقع اگر به دست کارگردان و بازیگران متبحرتری می افتاد، شاید شاهکار دیگری در سینمای ایران را رقم میزد،
بحث در مورد کارگردانی و بازیگری، فیلم به گونه ای بوده که حتی، فیلم را در حد ورود به جشنواره نمی‌دانند، و این خود موضوع نقد را بی معنا می‌کند.. در کل فیلم در رساندن الهام بخش بودن و امید وار بودن افراد بیمار، ناکام مانده.. انشاالله در تجربیات بعدی کارگردان شاهد. شکوفایی و ثمربخش بودن.. باشیم.
