عروسک ساز انیمیشن استاپ موشن چطور تیم تولید را مدیریت می کند؟

عروسک ساز انیمیشن استاپ موشن مرکز تیم تولید است. می دانید، قسمت عروسک سازی بیشتر مثل یک خانواده است. چون حدود 30 نفر باید برای ساخت یک عروسک باهم کار کنند. ما گروه خاصی هستیم و مثل یک گروه کوچک کولی های دوره گرد می مانیم که جهانگردی می کنند.افراد مانند ما زیاد نیستند.ما با عروسک ها نفس می کشیم، زندگی می کنیم، می خوریم و می خوابیم.
وقتی بچه بودم حتی نمی دانستم استاپ موشن چی هست.فقط می دانستم که از مدرسه چیزی دستگیرم نمی شود. نقاشی هایی که در کتاب هایم می کشیدم.از نمره های زبان انگلیسی و ریاضیم خیلی بهتر بودند، بنابراین رفتم هنرستان و همزمان عروسک های ویکتوریایی ترسناک جمع می کردم. بعد فهمیدم که تمام برنامه کودک های انگلیس که در بچگی می دیدم، همه استاپ موشن بوده اند.یک جورهایی آن موقع با عقل جور در می آمد که من اینطوری علاقه مند به عروسک سازی و استاپ موشن انیمیشن شدم.

در ویدیوی زیر georgina hayns عروسک ساز در مورد نحوه ساخت یک انیمیشن استاپ موشن توضیح میدهد:

عروسک ساختن برای استاپ موشن خیلی شبیه ساخت عروسک معمولی است.اما می توانید کاری کنید عروسک صحبت کند و به حرکت دربیاید.این خیلی عالی است.
اول همه جور کاری انجام می دادم.در همه کارها دستی داشتم. اگر مثلا سر یک عروسک افتاده، باید بدانید چه کار کنید، یا مثلا یک چیزی را از نو می سازید.رنگش می کنید؛ همه کارها را خودتان باید انجام بدهید.
به تدریج با این کارها بزرگ می شوید،از اشتباهات درس می گیرید و بر اساس همان اشتباهات سعی میکنید درست کار کنید.

یک زمانی از لایکا با من تماس گرفته شد و گفتند یک عروسک ساز خوب نیاز دارند که بیاید برای فیلم کورالاین، بخش عروسک سازی را راه بیندازد!من هم گفتم باشه! بسپاریدش به من .
امروز شصت و پنج هنرمند دیگر هم در بخش من کار می کنند.یک بخش مجسمه سازی داریم.اول مجسمه ها ساخته می شوند و بعد به قسمت قالب سازی می روند.کل بدن را یک دفعه ای قالب نمی گیریم. باید اجزای مختلف را یکی یکی قالب بگیریم ،تا مثلا اگر دست عروسک شکست بتوانیم یک دست دیگر بسازیم و اگر لازم باشد پایش عوض شود.می توانیم یک پای جدید بسازیم.

بعد قالب سازها، قالب های آماده را به بخش آرماتور (اسکلت سازی) می فرستند. در این قسمت،اسکلت عروسک ها ساخته می شود. بعد اسکلت ها به همراه قالب ها به بخش قالب ریزی می روند.بعد باید تصمیم بگیریم که می خواهیم چطوری صورت را به حرکت دربیاوریم.

در لایکا، روشی عالی برای حرکت دادن صورت استفاده می کردیم. برای هر حرکت دهان یک صورت مجزا می ساختیم.که در هر فریم، یکی از آنها را استفاده می کردیم. بعد تمام ویژگی های ظاهری عروسک مانند رنگ آمیزی و موها و لباس را آماده می کنیم و امیدواریم که در نهایت عروسک کاملی ساخته شود که هم لباس داشته باشد و هم بشود کامل حرکتش داد و دست و صورت و لباس و موهایش کامل رنگ شده و یک کلاه گیس خوشگل هم به سرش باشد.

من نفر اصلی هستم که در وسط همه این بخش ها قرار می گیرم تا مطمئن شوم همه می دانند باید چه کار کنند. مثلا چطور قالب ها را تهیه می کنند و کی قرار است قالب به بخش بعدی برود. اگر یک چیز کوچک را فراموش کنید، ممکن است اشتباهی رخ بدهد و چند ماه زحمت به هدر برود.
در کل، من قسمت کلی کار را انجام می دهم. حل مشکلات مختلف، آماده کردن تیم ها و آماده سازی فرایند به عهده من است. همه طرح هایی که می زنم در نهایت با سیلیکون قالب گیری و ساخته می شوند و به صورت بخش های سخت در می آیند. بعد هر قسمتی که با رنگ زرد هایلایت کنم به صورت یک قسمت جداگانه ساخته می شود که باید به مفصل ها وصل بشود و این یکی قسمت نرم خواهد بود.
به علاوه من با کارگردان و رئیس انیمیشن همکاری نزدیک می کنم تا مطمئن شوم همه متوجه منظور آنها می شوند و می توانیم عروسک ها را طوری که باید بسازیم. باید به تیمم یادآوری کنم که حتما با هم ارتباط داشته باشند.
تقریبا یک هفته طول کشید.دونفری می توانیم طی سه روز یا کمتر کار را تمام کنیم.به نظرم انیماتور هم همین را می خواهد. اکثر هنرمندان مصمم و ساکت هستند. می روند داخل حباب های خلاقیت خودشان و مشغول کارشان می شوند.
باید مدام به هنرمند ها یادآوری کنیم که باید با نفر کنار دستی ات صحبت کنی.
برای ساخت اولین بخش عروسک، حدود سه تا شش ماه وقت صرف می کنیم. اینطوری می شود که مشکلات را حل می کنیم و همه چیز را برای تولید انبوه آماده می کنیم.
برنامه ریزی برای یک فیلم را معمولا می گوییم برنامه یک خطی.چون واقعا همه چیز خطی است. وقتی با عروسک کار می کنیم، همه چیز با یک خط شروع می شود،چون اول باید کار ساخت را شروع کنیم، بعد همه چیز به پانصد خط مختلف تقسیم می شود و در نهایت یک عروسک ساخته می شود.
عروسک ها جالب هستند چون خیلی بیشتر از انسان های زنده می شود با آنها کار کرد.همه چیز اغراق شده است،در نهایت فیلم کارتونی ساخته می شود. پس باید دست و پاها را کامل بسازیم.
به این می گوییم کشیدگی زیاد. برای این کار باید اول فکر کنیم که اسکلت چطور می تواند حرکت کند. اما باید درنظر داشته باشیم قسمت هایی که روی اسکلت می آیند، ممکن است حرکت را محدود کنند.
باید طوری کار کنیم که نتیجه هم زیبا باشد و هم حرکاتی که می خواهیم را انجام بدهد.
همیشه می گویم، تا آخرین روز فیلمبرداری هیچ عروسکی کاملِ کامل نمی شود.چون مدام برای فریم های مختلف تغییرشان می دهیم. شاید فکر کنید که خب، همه چیزهایی که باید می ساختیم را ساخته ایم.دیگر مشکلی نیست که بخواهیم حلش کنیم.
اما هر داستان یک چالش جدید و مسائل جدید برای ما ایجاد می کند. هربار که یکی را شروع می کنیم با خودمان می گوییم خدایا این یکی را چه کار کنیم؟ بعد در یک چشم به هم زدن،کارها تمام می شوندو این شخصیت ها به همه چیزی که از انیمیشن انتظار می رفت رسیده اند و بهترین بخشش این است که ما همه اجزا را،مثل شاهکارهای کوچولو می سازیم و روزی که آنها را به بخش انیمیشن می سپاریم، می بینیم که ساخته های ما جان می گیرند، واقعا هیجان زده می شویم.
کار ما همین است. باید با چیزهایی که هرروز می سازیم ومخاطبان را شگفت زده کنیم. به علاوه، از کار انیمیشن استاپ موشن لذت می بریم و به ما خوش می گذرد.