نقد فیلم دوستان و غریبه ها – Friends and Strangers

نقد فیلم دوستان و غریبه ها : Friends and strangers

نوعی نگاه پوچ گرایانه در فیلم دوستان و غریبه ها وجود دارد. طنزی مبهم که گسترده آن به خوبی با مجموعه ای از شخصیت های عمومی آن همخوانی دارد:
افراد استرالیایی های جوان و طبقه متوسط ​​رو به بالا که راه خود را در سراسر جهان این موضوع را می بینند که سخت کوش باشند. ولی از نظری جذاب به نظر می رسند. این توصیف لزوماً یک بخش کامل به ماجراجویی ترکیبی کارگردان جیمز وان نیست. به‌طور دقیق‌تر، یک آزمایش سینمایی که توسط مشغله‌های زیاد فیلم‌ساز پیش می‌رود.

بنابراین اگر سبک خاص  ویت استیلمن مورد علاقه شماست یا اگر فیلم «It Happened In L.A» اثر میشل مورگان را دیده باشید. و از آن خوشتان آمده باشد،
پس ممکن است فیلم دوستان و غریبه ها که فیلمی استرالیایی است به درد شما بخورد.
حداقل تا حدی این طور هست ، از آنجایی که فیلم در ابتدا غرایز استیلمن را به نمایش می گذارد  و به نوعی مثل فیلم میشل مورگان می باشد.

به عبارت دیگر، این فیلم مبهم طنزآمیز با سرعت و دیدگاهی متزلزل، پیشنهاد سختی را مطرح می‌کند: آیا می توانید به مدت ۸۰ دقیقه این فیلم را ببینید، بپذیرید که در طول این مدت هیچ اتفاق خاصی نخواهد افتاد و به برخی صحنه های آن توجه کنید.

مهم‌ترین این بخش ها ساختارهیپنوتیزمی فیلم است، که می‌توان آن را با مکالمه‌ای مقایسه کرد که نمی‌توانید در یک رستوران شلوغ در حالی که به تنهایی غذا می‌خورید به آن فیلم  گوش نکنید  حتی اگر نتوانید همه جزئیات را دنبال کنید یا بازیکنانی که به آنها اشاره می شود را بیابید،

به هرحال این یک سرگرمی جالبی برای شما می باشد. و یک انگیزه برای شما حساب می شود، اما دیاز  شخصیتی است که با  کایرا نایتلی جوان و الیس دوست است. اوست که ری (فرگوس ویلسون) فیلمبردار ۲۰ ساله یک روز در سیدنی با او ملاقات می کند و قبل از اینکه متوجه شوید، این دو با هم در یک سفر کمپینگ  با هم می روند.

آیا  حس و علاقه ای بین آنها وجود دارد؟ آیا یکی از آنها بیش از حد متکبرانه عمل میکند و دیگری بیش از حد  مبهم عمل میکند؟ راستش را بخواهید، به دلیل تعهد سازش ناپذیر فیلم به یک  بخش بی‌معنی خاص، حدس این مورد می تواند درست باشد اتفاق دیگری که در طول سفر آنها رخ می دهد کمی واضح تر و در نتیجه لذت بخش تر است. این شامل ملاقات این دو نفر با مردی بیوه و دخترش است که لباس هایی را که قبلاً متعلق به مادر مرحومش بود، به آلیس می دهد.

درست زمانی که احساس می‌کنیم درگیر نوعی داستان در فیلم  هستیم، فیلم دوستان و غریبه ها پس از این  قسمت مدت ها به جلو میرود و فیلم برداری های خاص نیز ادامه دارد. ما او و یکی از دوستانش را در یک شهر ساحلی ثروتمند پر از املاک و مستغلات باشکوه دنبال می کنیم که برای فیلم برداری از عروسی ای که در آینده رخ می دهد راهی ویلایی می شوند. به اعتبار او،

به عنوان نقد فیلم می توان گفت که  شخصیت وان به طور طبیعی می خواهد کاری را انجام دهد  و ثروتمندان  را با ذوق و شوخ طبعی نقد می کند. اما ثابت می کند که این یک دستاورد کوتاه مدت است. به زودی، آهنگی که یادآور موسیقی «خون خواهد بود» جانی گرین‌وود است،

حس های خیلی بدی به شخصیت های فیلم می دهد و هر ظرافتی را که فیلمساز تا آن زمان از آن استفاده کرده بود، محو می‌کند. بدتر از آن، موسیقی وسوسه‌انگیز به هیچ چیز نتیجه‌ای نمی‌رسد، و تنشی که ایجاد می‌کند در کوتاه‌مدت از بین می‌رود.

همین موضوع را می‌توان در مورد درخواست‌های اصرار وان گفت که تلاش می‌کند توجه را به تاریخ استعماری استرالیا جلب کند. تلاش‌های او برای انعکاس در زمینی که تیراندازی می‌کند به همین شکل باقی می‌ماند نیز در نظر گرفت.