فیلم Fistful of Vengeance :
در نقد فیلم اینطور تصور می شود که نوجوانان فیلمی مثل Fistful of Vengeance را تماشا می کنند ولی قبل از آن از دیدن، از مجموعه فیلم های هنرهای رزمی سبک آمریکایی نتفلیکس «Wu Assassins» لذت خواهند برد.
البته نباید زیاد سخت گرفت، زیرا گاهی اوقات میتواند بههرحال به لطف برخی بخش های مفهومی برای بیننده رضایت بخش باشد. اما متأسفانه، تم اصلی Wu Assassins تغییر کرده و کیفیت فیلمسازی در این اسپین آف به اندازه کافی قوی نیست که حتی نظر بیننده را عوض کند.
فیلم Fistful of Vengeance یک فیلم خاص در یک مدت زمان خاص است. از نظر اجرا بسیار ضعیف است، و حتی در بخش های اکشن آن زیاد آن چیزی را که دنبالش هستید پیدا نمیکنید.
فیلم Fistful of Vengeance بلافاصله تماشاگران را با صدایی به وجد می آورد و این صدا از جایی که فصل اول «Wu Assassins» پایان یافت می باشد. جایی که: تامی (لارنس کائو) به یک شخص به نام «جیانگشی» میرسد و میگوید که او و دو دوستش، قاتل فوقالعاده ای قدرتمند کای جین (ستاره «حمله»، ایکو اویس) و دوستشان لو شین (لوئیس تان)، به تایلند سفر کردهاند تا انتقام خواهر مرده تامی، جنی، که همه آنها او را دوست داشتند، بگیرند.
حالا چرا تایلند؟ زیرا آنها مواد باستانی را از یک قطعه سنگ قدیمی تا یک کلوپ شبانه بانکوک ردیابی کردند. و پس از کشتن چند جیانگشی، به سرعت با ویلیام پن (جیسون توبین)، کارآفرینی که میتواند زمان را متوقف کند، فرماندهی نیروهای مزدور ارتش خصوصی را بر عهده بگیرد و همچنین توپهای درخشانی از انرژی را از دستانش پرتاب میکند،و به سرعت با هم در گیر می شوند.
پان اطلاعاتی در مورد رئیس جنایتکار بزرگ کو آن چی (یایانگ راتا فون گام) دارد، اما او نیز دستور کار خود را دارد. البته فکر نکردید که تا این جا فیلم اسپویل شده ست، فقط جزیی از فیلم را نشان میدهد، با توجه به اینکه پان تنها پس از معرفی خود با استفاده از ویدئویی در مورد لباس شرکتش که شامل این خط است: “ما فقط به آینده نگاه نمی کنیم، ما به دنبال خود هستیم، خود را معرفی می کند.
برای شکل دادن به آن فعالیم.» بخش های احساسی کمی بیشتر در این طرح وجود دارد، اما زیاد مورد توجه نیست: تامی با پرییا (فرانچسکا کورنی) راهنمای محلی ارتباط برقرار میکند در حالی که لو شین به مبارزه میپردازد و سپس با مامور اینترپل زاما (پرل توسی) رابطه عاشقانه برقرار می سازد.
همه چیز در این سناریو همراه با راندمان سطحی الف به ب و فقدان عمومی تخیل است. کمی صحنه در این فیلم وجود دارد که عاشقانه است ، و دارای غم می باشد، و چند بمب نیز در فیلم منفجر می شود بخشی از صحنهها با فیلترهای لنز رنگی غیرقابل توجه فیلمبرداری میشوند و هیچ بخش خاصی بین سرنخهای اصلی فیلم وجود ندارد، که بهویژه از آنجایی که لو شین به زاما میگوید «میتوانم طعم آن را بچشم، جای تاسف دارد.
درست قبل از اینکه آنها همدیگر را ببوسند، به هم دروغ میگویند، در حالی که پرییا به محض اینکه ملاقاتش را انجام میدهد تامی سری سراغ اصل مطلب می رود البته به هدفشان نمیرسند: مثلا لوشین پس از رانندگی ماشین از در شیشهای به کنایه میگوید: «باید برای بازکردن در را کشید نه آن را شکاند». البته در این بخش کمی کنایه وجود دارد.
صحنه های اکشن بیش از حد در این فیلم پوشش داده شده اند. هر زمان که اوویس با فونگام ویا هر کس دیگری مبارزه می کند، ما باید آنها را از بالا در فیلم ببینیم و بعد باید شاهد تعقیب و گریز ها باشیم، به طوری که دوربین در برخیم واقع برخی چیزها را به صورت جزیی نشان میدهد که اتفاقاً بهتر است ویژگی های مجلل VIE Hotel یا سایر مجموعه های تایلندی در محل فیلم نیز به نمایش داده میشد.
به عبارت دیگر، ساخت فیلم هرگز کار ساده ای نیست، اما طرفداران اکشن وقتی این فیلم را می بینند انتظار بهتری دارند، که مثلا مثل تیتراژ او فیلم هایی مثل «هدف سخت ۲». مردی با مشت های آهنین ۲ تاسف بار باشد.
احتمالاً فصل دوم «Wu Assassins» وجود نخواهد داشت و طرفداران آن سریال ممکن است بخواهند سریال کنسل شود. البته هنوز نمیدانمی که «Fistful of Vengeance» در این زمینه به آنها کمک زیادی میکند، زیرا مانند یک دانشآموز دبیرستانی که به سختی به هدفش میرسد این فیلم هم مثل آن می باشد. البته ساختار فیلم هم همان جوری هست که شما انتظارش را خواهید داشت.
امیدوارم از نقد فیلم Fistful of Vengeance لذت برده باشید و اگر شما هم نکته ای درمورد این فیلم دارید در بخش دیدگاه های پایین صفحه مطرح کنید:
عضو رسمی انجمن سینمایی کارگردانان و فیلمسازان ایران– آسیفا ایران
عضو انجمن نویسندگان و منتقدین سینمایی خانه سینما