برای ساخت انیمیشن استاپ موشن خوب از نظر Deborah Cook چه باید کرد؟

برای ساخت انیمیشن استاپ موشن خوب از نظر Deborah Cook چه باید کرد؟

برای اینکه استاپ موشن خوب به نظر بیاید، باید همیشه چیزهای جدید را امتحان کنید. حتی اگر به نظر عجیب بیاید و فکر کنید یک چیزی درست نیست، بازهم باید ریسک پذیر باشید. طراحی جای مناسبی برای آدم های خونسرد نیست.

طراح شخصیت کاری می کند تا شخصیت ها نسبت به نقشی که دارند، باورپذیر باشند. اولین بار که شخصیتی را می بینید انتظاراتی از او دارید و ظاهر شخصیت تاثیر زیادی روی شما می گذارد.
گاهی فقط یک جزء از طراحی می تواند دیالوگ متفاوتی بیافریند. یا اجراهای مختلفی در یک شخصیت ایجاد کند، که در نهایت به بهتر شدن داستان کمک می کند.

در ویدیوی زیر نحوه ساخت انیمیشن استاپ موشن خوب از نظر Deborah Cook طراح شخصیت انیمیشن را مشاهده می کنید:

هرروز کلی تحقیق و مطالعه می کنم که بتوانم شخصیت ها و خصوصیاتشان را طراحی کنم، که شبیه خود شخصیت ها بشوند، و تصمیم می گیرم چطور باید آنها را به نمایش بگذاریم و لباس هایشان قرار است چه شکلی باشند.
بعد یک قدم پیشتر می روم، که بدانم چه وسایلی باید در اختیارشان بگذارم. در چه دوره ای باید باشند، چه رنگی باشند و در چه محیطی قرار داشته باشند. به نظرم اگر تحقیقات کافی انجام ندهید، شخصیت کمی شل و وارفته خواهد شد. باید تا جایی که می توانید، برای طراحی شخصیت ها از اطلاعات صحیح استفاده کنید.
من برای ساخت مدل کارکتر انیمیشن از وسایل خودم استفاده می کنم که از زمان کار با تیم گروه تحقیقات به جا مانده اطلاعات را وارد کامپیوتر می کنم. رنگ ها و جزئیات را تغییر می دهم و بافت های مختلف را امتحان می کنم، تا اینکه دقیقا همان طرحی که در ذهنم هست را پیاده کنم.
اول مستقیم روی کاغذ کار می کنم و بعضی از قسمت ها در برنامه های کامپیوتری و سیستم های مختلف پردازش شده اند تا بافت به همان شکلی که می خواهم و در مقیاسی که می خواهم، دربیاید.
بعد همه را کنار هم کلاژ می کنم و همه را روی کاغذ پیاده می کنم. تمام عمرم با قیچی و پارچه کار کرده ام، الگوهای سه بعدی ساخته ام، با رنگ و بافت سروکله زده ام تا لباس ها و طراحی در نهایت نتیجه بی نظیر و متفاوتی به من بدهند.

اما وقتی استاپ موشن می سازید باید چیزهای دیگر هم درنظر داشته باشید.مثلا مقیاس و اندازه پارچه خیلی خیلی مهم است. مثلا برای شلوار جین نورمن، و جین کورالین، باید از پارچه مناسب استفاده کنیم. چون با پارچه جین واقعی اصلا نمی توانند حرکت کنند و راه بروند.روی بدنشان خیلی زمخت به نظر می رسد.انگار که کیسه خواب پوشیده باشند.
برای اینکه چیزی شبیه پارچه جین پیدا کنیم تا با جهان و مقیاس آنها تناسب داشته باشد.در نهایت کتان خیلی خیلی سبک پیراهنی استفاده کردیم.
مقیاس پارچه اثر خیلی زیادی روی نحوه حرکت آن می گذارد به علاوه لباس ها باید قابل تنظیم باشند.مثل لباس هایی که در باکس ترولز دیدیم، باید با قسمت های دیگر همکاری کنیم.
مثلا برای ایجاد ساختار و آماده کردن تجهیزات باید با آرماتور کار می کردیم. در ابتدا که تصمیم می گرفتیم. طراحی لباس ها چطور باید باشند که به کار بیایند، آرماتور وارد کار شد.
برای اینکه بتوانم ساختارهای زیر لباس ها را بسازم با این گروه همکاری کردم. گاهی طراحی متناظر لایو اکشن را می سازیم. بعد طراحی ها را روی بازیگران امتحان می کنیم.تا ببینیم حرکات در دنیای واقعی چطور به نظر خواهند آمد.
بعد می دانیم که داریم از چه مرجعی استفاده می کنیم و وقتی پارچه های مناسب که پیدا کردیم، مدل لباس را می سازیم تا ببینیم شخصیت می تواند با پارچه هایی که انتخاب کرده ایم به خوبی حرکت کند یا نه.
بعد
همینطوری به کار ادامه می دهیم تا به نتیجه دلخواه برسیم . من عاشق جزئیات هستم.در لباس های مقیاس بزرگ نمی شود اینقدر جزئیات پیاده کرد. ما روی اجزای ریزی کار می کنیم، اما شخصیت ها وقتی روی صحنه می آیند، در اندازه های دنیای واقعی دیده می شوند. به همین دلیل اگر جزئیات کافی درنظر نگیریم، همه دوخت ها دیده می شوند.

باید همه چیز را تمیز نمایش بدهیم.اگر این کار را نکنیم تناسب همه چیز به هم می خورد. به همین دلیل باید ببینید از دنیای واقعی چه می خواهید و آن را تجزیه و تحلیل کنید.بعد چیزی شبیه آن پیدا کنید که در مقیاس کوچک قابل ساخت باشد. بعد از اینکه الگوی اولیه را پیاده کردیم و کاملاً برای استفاده آماده شد باید آن را جزء به جزء بررسی کنید تا مرجع کاملی به دست بیاورید و بدانید چطور باید مانند آن را ساخت.
برای شخصیت های اصلی، تعداد لباس های جایگزین، خیلی بیشتر است. حدود 20 یا 30 تا برای هر شخصیت اصلی داریم و صحنه های خیلی زیادی هم هست. شخصیت های اصلی دوبرابر بیشتر از دیگران ظاهر می شوند.
ترتیب صحنه های همزمان و زاویه های مختلف از صحنه های مختلف را هم باید درنظر بگیریم.بعد همه چیز باید تدوین شود تا صحنه ها به هم متصل شوند.
باید به نظر بیاید که شخصیت فیلم،تمام مدت لباس یکسانی به تن داشته باشند، اما معمولاً اینطور نیست.و لباس ها باید دقیقا عین هم باشند. به نظرم همه افراد خلاق، طوری هستند که خیلی درباره دنیا کنجکاوی می کنند فرهنگ معاصر می تواند دنیا را از زاویه های مختلف به نمایش بگذارد. هرروز چیزهای جدیدی رو کند. چیزهای خیلی زیادی در دنیا هستند که هنوز آنها را ندیده ایم و این به نظرم خیلی جالب است.
من فضای نسبتا بزرگی در اختیار دارم و می توانم همه چیز را داخلش بچینم و به نوعی می شود در محیط فیلم زندگی کرد.حسابی شلوغ شده تا زانو در کاغذ و کتاب و عکس های رفرنس فرو می روم و کلی از عکس های مرتبط که به من الهام می بخشند را روی دیوار می چسبانم.کلید خاموشی وجود ندارد.هرچیزی که فکرش را بکنید می تواند جرقه جدیدی باشد.عملکرد ذهن همینطور است.

شخصیت واقعی شما، باعث خوشحالی می شود و به شما انگیزه می دهد تا پیش بروید. این خیلی عالی است.اصلا فکرش را هم نمی کنم روزی دست از این کار بردارم. واقعا فکرش را هم نمی توانم بکنم روزی از ساخت انیمیشن استاپ موشن دست بردارم.

نظرتان را در مورد این مطلب بنویسید:

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *