تدوین خلاقانه فیلم از نظر Crispin Struthers چطور اتفاق می افتد؟

تدوین خلاقانه یعنی توانایی به نمایش گذاشتن بخشی از وجودتان .اگر بتوانید چیزی که شما را می ترساند به نمایش بگذارید، آن چیز دقیقا همانی است که بادنیا در ارتباط است.
من تمام عمرم فیلم تماشا کرده ام. به نظرم اگر فیلمی را ببینید و حس کنید فقط شما هستید و داستان فیلم، و برایتان مهم نباشد فیلم چقدر خوب است، یعنی فیلم موفق بوده.
وقتی فیلم نامه را برای اولین بار می خوانم، هرچیزی به ذهنم می رسد که حس می کنم با زندگی من ارتباطی دارد، یا شخصیت هایی که می توانم با آنها ارتباط برقرار کنم را یادداشت می کنم. بعد سوال های جالب برایم پیش می آید و در نهایت درباره آنها با کارگردان صحبت می کنم.
همه فیلم ها گاهی از مسیر خارج می شوند. به همین دلیل طبق هر ترتیبی که فیلم در برنامه های نمایشی تعریف شده، آن را تدوین می کنم. همیشه همراهم وسایلی برای یادداشت دارم که بتوانم هرچیزی که به ذهنم رسید را بنویسم و مجبور نباشم بعدا به حافظه ام فشار بیاورم. اینطوری یک فهرست ایجاد می شود و می توانم دوباره آن را مرور کنم. دور قسمت هایی که به نظرم جالب بیایند را خط می کشم و بعدا انجامشان می دهم. به نظرم می شود این کار را تا حدودی با یک صفحه خالی مقایسه کرد.

Crispin Struthers یکی از تدوینگران خوب هالیوود در ویدیوی زیر درباره تدوین خلاقانه فیلم می گوید:

وقتی نویسنده شروع به کار می کند، ممکن است گزینه های نامحدود باعث شوند احساس سردرگمی کند. اما ما تدوینگران به اندازه تمام کلمات دنیا، قدرت انتخاب نداریم چون باید صحنه هایی را بنویسیم که فیلم برداری شده باشند؛ اما می توانیم برای نحوه چینش صحنه ها به ترتیبی که می خواهیم فرصت های بی شماری برای خودمان فراهم کنیم.

همه تدوینگر ها روش خاص خودشان را برای تدوین خلاقانه فیلم و برش صحنه ها استفاده می کنند. من شخصا به همه چیز توجه می کنم تا ببینم می توان کار مفیدی کرد یا نه. مشخص است که برای هر ژانر باید کلی وقت گذاشت.
خوبی تدوین این است که این فرصت را پیدا می کنم که تنهایی در اتاق در بسته بنشینم و صحنه ها را تماشا کنم و بتوانم به راحتی آزمون و خطا کنم و هیچکس هم نباشد که مرا ببیند و بفهمد چه فکری در سرم دارم.
بعد قسمتی از فیلم که به نظرم بهترین صحنه بوده را برمی دارم و نگاهی به آن می اندازم و حس می کنم چقدر افتضاح شده، بعد دوباره برمیگردم و رویش کار می کنم.

در تدوین خلاقانه سینمایی ، صدها صحنه را می بینیم و هزاران جزئیات ریز و دستکاری های مختلف انجام می دهیم و بعد که کارگردان می آید آن را می بیند، کار تا حدودی تبدیل به یک آزمایش گروهی می شود
در تدوین لزومی ندارد حتما به یک صحنه یا لحظه که نویسنده یا کارگردان نوشته و بازیگر آن رااجرا کرده علاقمند بشوم؛ کار من این است که با بی طرفی کار کنم و فیلم را تدوین کنم.

یکی از بخش موردعلاقه ام این است که می فهمم اگر صحنه ای را ببریم، کل ماجرای آن بخش .عوض می شود و همه چیز بهتر می شود. چون در نهایت، خود فیلم مهم تر از لحظه ها و صحنه های خاص خواهد بود.

همه فیلم هایی که روی آنها کار کرده ام ، لحظه هایی داشته اند که موقع تدوین حس کرده ام حذف و تغییر صحنه ها فایده ای ندارد. تمام عوامل تولید فیلم ناامید می شوند و حس می کنند که فیلم به فنا خواهد رفت. گاهی بهترین ایده ها وقتی به ذهنم می رسند که مشغول کار نباشم. مثلا وقتی دارم دوش می گیرم یا رانندگی می کنم، ایده های خوبی به ذهنم می رسند؛ چون به نظرم ذهن ناخودآگاه ما همیشه روی مسائل مختلف کار می کند. اکثر راه حل هایی که برای مشکلات فیلم ها به دست می آیند، ناگهانی حاصل شده اند.

ما در طی فیلم ،تمرکزمان را روی چیزهای مختلف از دست می دهیم. شخصیت های مختلف در فیلم وجود دارند و گاهی یک شخصیتی در فیلم هست که شاید در ابتدای فیلم نقش پررنگی نداشته، یا خیلی طول می کشد تا بفهمیم دقیقا این شخصیت چه نقشی دارد؛

مثلا در یک فیلم سه ساعته چطور باید بفهمیم نقش فلان شخصیت چیست؟ بعد فکر می کنیم چطور می شود اگر فیلم را به دوساعت کاهش بدهیم؟ به نظرم مهم ترین جزء فیلم این است که سیر احساسات را دنبال کنید. مثلا به شخصیت ها اهمیت بدهید . بهتر است شخصیت ها را درک کنید.
در لحظات مختلف، مثلا وقتی دارید بیرون قدم می زنید ممکن است ایده ای به ذهن شما برسد و بعدا سعی می کنید آن را در تدوین خود مجسم کنید.
یکی از تأثیرگذارترین و بهترین تجربه های فیلم سازی وقتی است که در نهایت فیلم را به مخاطب نمایش می دهید. بعد که فیلم روی مخاطب تاثیر میگذارد و مخاطبان واکنش نشان می دهند.
مثلا می خندند یا گریه می کنند یا هیجان زده می شوند و نمی دانند قرار است چه اتفاقی بیفتد.
اینجاست که از واکنش های آنها لذت خواهید برد و همه زحماتی که برای ساخت و تدوین خلاقانه فیلم می کشید، ارزشش را دارد.