فیلم چشم بادامی فیلمی به کارگردانی اولی ابراهیم امینی با پیشینه بازیگری فیلم نامه نویسی و بازیگردانی و کارگردانی تآتر، اولین تجربه خود رابا فیلم چشم بادامی با بازیگرانی همچون مهدی هاشمی و علی باقری و ستیاش دهقان برای دید عموم به نمایش میگذارد.
فیلم از لحاظ کلی سبک جدید و خاص را میخواهدبه مخاطبان القا نمایدو انهم بنوعی ارتباط جوانان امروزی با موسیقی و هنرمندان خارجی در این مورد از اسیای شرقی انهم کره جنوبی، که بنظر نوع جدید ی رخ می نماید.
اشل و خط داستانی فیلم چشم بادامی روایت دختری نوجوان که عاشق خواننده کره ای شده و در مسیر رسیدن به مقصود دچار حوادث و مشکلاتی میشود، فیلم های احساسی نیازمند ظرافت خاص بازیگرانش و دیالوگ هایش را می طلب. که دراین فیلم با بازی استاد مهدی هاشمی در نیمه دوم فیلم بخوبی اجرا و عمل میشود که از نکات بارز فیلم بحساب می اید.
با بازگشت استاد هاشمی به فرم قدیمی انتظار تماشاگران از بازی ایشان بخوبی به سرانجام میرسدو با کم کردن صدای های بلند موسقی غریبانه کره ای برای مردم ما، ریتم فیلم نفس تازه ای میگیرد و تماشاگر ها مشتاق تر از قبل دنبال ادامه قصه می نشینند. لحظه اوج فیلم را میتوان زمان کشف نوع بیماری دختر جوان توسط پدر بزرگش و به نوعی هم درد بودن انها در دو زمان متفاوت را شاهد بود، که بخوبی با بازی استاد هاشمی به سرانجام میرسد و هم زاد پنداری ایشان با هنرپیشه قدیمی به اوج خود میرسد،
شاید فیلم چشم بادامی تا اواسط در روایت قصه و معرفی شخصیت های داستان دچار کندی و سردرگمی میشود و درگیر موسقی کره ای می ماند اما در بخش دوم به اصل داستان باز میگردد و روان تر کار را ادامه میدهد.
در سالن سینما این احساس به وجود میامد که در اواسط پخش فیلم گروهی قصد ترک سالن را دارند ولی در ادامه قصه تازه خودش را از ابهام خارج میکند و با روندی دراماتیک به کار خود ادامه میدهدو میشود فیلم را به نوعی اموزنده و خلاقانه از نظر شناساندن مشکلات خاص جوانان امروزی برای مخاطبین ارزیابی نمود.
داستان فیلم چشم بادامی یه جورایی تازگی داره. اینکه یه شخصیت اصلی با یه چالش خاص مثل دید کم دست‌وپنجه نرم می‌کنه و در عین حال دنبال رویاهاش می‌ره، یه زاویه دید جالبیه که کمتر تو فیلم‌های ایرانی دیدیم. این نشون می‌ده کارگردان خواسته یه حرف جدید بزنه و مخاطب رو با یه دنیای دیگه آشنا کنه.
بازی بازیگرا هم واقعاً نقطه قوت فیلمه. مخصوصاً بازیگر نقش اصلی که تونسته حس و حال یه آدم با محدودیت‌های بینایی رو خیلی خوب نشون بده. شما باورش می‌کنید و باهاش هم‌ذات‌پنداری می‌کنید. بقیه بازیگرا هم خوب از پس نقش‌هاشون براومدن و یه انسجام خوبی تو کل فیلم دیده می‌شه.
اما خب، هیچ فیلمی بی‌نقص نیست. بعضی‌ها معتقد بودن ریتم فیلم یه جاهایی کنده و می‌تونست جذاب‌تر باشه. یه سری خرده‌داستان‌ها هم هستن که شاید خیلی خوب پرداخت نشدن و یه کم حس ناتموم بودن رو به جا می‌ذارن.
از نظر بصری هم فیلم چشم بادامی بد نیست و سعی کرده فضاسازی مناسبی با داستان داشته باشه. ولی شاید بعضی‌ها انتظار جلوه‌های ویژه یا فیلمبرداری خیلی خیره‌کننده‌تری داشتن که تو این فیلم خیلی پررنگ نیست. تمرکز بیشتر روی داستان و شخصیت‌هاست.
در کل، فیلم چشم بادامی فیلمیه که ارزش دیدن داره. به خاطر داستان متفاوت، بازی‌های خوب و تلاش برای نشون دادن یه دیدگاه جدید. شاید بی‌نقص نباشه، ولی یه تجربه سینمایی قابل‌تامل رو براتون رقم می‌زنه. اگه دنبال یه فیلم با داستان و شخصیت‌های قوی هستید، این فیلم می‌تونه انتخاب خوبی باشه.
با این توصیف والدین درگیر اینچنین نوجوان هایی که درگیر اعتیاد به خوانندهای دیگر کشورها هستن و این خود چالشی برای انها محسوب میشود این فیلم، اول توانسته مشکل را نمایان کند و در بخش فهماندن نوع وابستگی و بنوعی بیماری و درمان بخوبی عمل نمایدو در مجموع در پیام رسانی، فیلم موفقی بوده است.
امیدوارم درسالهای پیش رو سینمای ایران با قصه ها و داستانهای اینچنینی دروازه های نواوری در داستان نویسی و قصه گویی سینما را درنوردو به راه خود در سینمای مدرن جهانی با اقتدار و شادابی ادامه بدهد.
فیلم چشم بادامی به نظر منم فیلم خوبی بود