فیلم یک ضیافت :
صدای رعد و برق ، صدای مهیب تر ؛ سرفه ی پراکنده ، صدای باران
کارگردان ؛ روث پکستون در ابتدا شما را در یک ” ضیافت ” قرار میدهد که کمی هولناک است و این حال و هوای ناراحت کننده اش را در سرتاسر فیلم حفظ میکند . طراحی صدا بسیار واضح است و پکستون خلاقیت خاصی در تولید جزییات ازار دهنده دارد و در عین حال ناامید کننده از نتیجه ی رضایت بخش.
اولین فیلم سینمایی این فیلمساز اسکاتلندی قبل از فیلم یک ضیافت ، یک قطعه ی صمیمانه و ارام از ترس های روانی است که در عین ساده بودن لرزش های داستان ؛ بسیار مهیب و پر قدرت هستند. پراکندگی موضوعات مثل غم و اندوه ، انزوا ، نوجوانی و مسائل جسمی باعث عدم تمرکز مخاطب میشود. نهایتا هنگامی که مخاطب اگاه میشود که در این ضیافت چه میگذرد کمی ناامید میشود.
پکستون عمدتا از بازیگران زن خود اجراهای متعهدانه ای دریافت می کند که توسط یک ” سینا گیلری ” فولادین رهبری می شود. او در نقش ” هالی ” ، مادر دو دختر نوجوان که به تازگی بیوه شده است نمایان میشود.
” بتسی ” (جسیکا الکساندر) ، یک دانش‌آموز دبیرستانی است که هیچ برنامه ای برای دانشگاه و اینده ندارد و اشتیاقی برای سوق پیدا کردن به سمت چیزی او را مجذوب نمیکند. خواهر کوچکتر او، ایزابل (روبی استوکس)، به همین ترتیب بی الهام و بی هدف است و به سختی می تواند اشتیاق برای اسکیت روی یخ نشان دهد. صحنه هایی از پیست خالی یخ احساس اندوه و نامیدی را نمایان میکند. همه ی انها در خانه ی مینیمالیستی در کنار یکدیگر زندگی میکنند و در عین حال حس غریبی با هم میکنند.
جدایی انها آرام متزلزل می شود ، وقتی که بتسی با همکلاسی ها و دوست پسرش دومینیک (کین زجاز) ، در یک مهمانی شرکت می کند . در حالی که تنها در پاسیو ایستاده و سیگار می کشد ، احساس می کند که نیرویی او را به جنگل ، زیر نور ماه قرمز میکشاند.
از آن لحظه ، او متحول شده است : با هدفی تازه کشف شده که بدن او را در بر میگیرد. اتفاقی که مقدمه ای است برای رویدادهای مبهم و فاجعه امیز آینده. و بخشی از این تغییر بزرگ ، امتناع از غذا خوردن است.
پکستون حجم کارهای روزمره و مدت در زمان صرف غذا را افزایش می دهد تا حس ترس را افزایش دهد و سپس منتقل کند ، فرقی هم ندارد پروسه آسیاب کردن فلفل روی یک تکه نان تست آووکادو باشد یا نخود فرنگی کوچکی از بشقاب برداشته شود. او همچنین از نمای نزدیک یا کلوز اپ از دهان، زبان و کره چشم استقبال میکند و اجزای طبیعی صورت را به صورت مخلوقات ماورایی نشان میدهد.
اختلالات در غذا خوردن در زنان جوان زیبا مثل بتسی در فیلم یک ضیافت بسیار رایج است واقعیتی که هالی در لحظه عصبانیت به آن اشاره می کند . اعصاب خام او احشایی می شود ؛ این حس را برای مدتی طولانی نگه داشته بود. حالادیگر نوجوانی اش او را به سمت جلو میبرد ، که گیلری به شیوه‌های ظریف و پیوسته آن را آشکار میکند. اما در اینجا جز اصطحکاک بین مادر و فرزند چیز دیگری هم وجود دارد ؛ و کنجکاوی در مورد اینکه چه چیز مرموز دیگری در فیلمنامه جاستین بول ممکن است وجود داشته باشد ، ذهن مارا درگیر میکند ؛
دست کم برای مدتی. امکان های زیادی درباره ی روایت وجود دارد ما را به مسیرهای مختلف می کشاند و سعی دارد تا ما را همچنان به حدس زدن ادامه دهیم. اما به جای رو کردن شاه ماهی قرمز برای تداوم رمز و راز تحول بتسی ، به نظر می رسد که پکستون و بیل در حال بازیگری هستند و تئوری های مختلفی را پیاده میکنند تا وصله ی این داستان را پیدا کنند.
آمدن لیندسی دانکن بزرگ برای زنده کردن پیرنگ این داستان معجزه می کند، زمانی که تهدید به رکود می شود. او در ابتدا نقش مادر هالی، ژوئن را بازی میکند که منبعی از اضطراب را از طریق تلفن منتقل میکند ، و در نهایت صدای بی‌معنی دلیلی که هیچ‌کس نمی‌خواهد انرا بشنود.
اما دانکن خیلی چیزها را با سکون نافذ نگاه چشم آبی اش می گوید.
یکی از صحنه‌های جذاب فیلم یک ضیافت بین ژوئن و بتسی است، وقتی که همه ی آن چیزهایی را که درباره شخصیت ها و خانواده میدانیم متلاشی میکند . و با این حال ، این نمونه دیگری از وعده های محقق نشده ای است که در سراسر” یک ضیافت” حاکم است.
هر آنچه که ما تصور می کنیم معامله در ذهن ماست ، که احتمالاً بسیار جالب تر از آن چیزی است که در نهایت به آن می رسیم . مبهم کردن عمدی موضوعات در واقع نتیجه بسیار قوی تری ارائه می کند. صدا و مهارت کافی در اینجا وجود دارد و میتواند و ما را تشنه ی هر ان چیزی که پکستون در اینده میخواهد به ما نشان دهد کند.
امیدوارم از نقد فیلم یک ضیافت لذت برده باشید و اگر شما هم نظری دارید در بخش دیدگاه های پایین صفحه به من بگید:
سلام من واقعا چیزی ازفیلم یک ضیافت نفهمیدم!الان یعنی چی شد؟بتسی راست میگفت ویک نیروی ماورایی پایان دنیا روبهش نشون داده بود واون سعی داشت به دیگران هم بگه؟ یا نه.بتسی دچار توهم شده بود ودرنهایت مادرش روهم باخودش همراه کرد؟چرادرآخرای فیلم بتسی انگاریه معتاددرحال ترک بودوچراازمادرش میخواست به اورژانس زنگ بزنه؟ وخیلی چراهای دیگه…. اگه کسی متوجه شده به من هم بگه. ممنون ازهمکاریتون
والا منم نفهمیدم داستان چیبود
خدا سازنده و کارگردان و همه عوامل فیلم رو شفا بده.چقد بی معنی بود اخه.یکم معنی و مفهمومم میداشت بد نبود که ادم از صرف ۲ساعت وقت پشیمون نشه.والا نتیجه این بود که سازنده فیلم نیاز به روانپزشک داره نه بتسی!
بله فیلمساز میتونست این سوژه را بهتر و تکمیل تر پیش ببره