نقد و بررسی مستند breaking bread با موضوع تاثیر غذا در صلح

مستند breaking bread :

مستند breaking bread سعی می‌کند تجسمی از جمله آنتونی بوردین باشد که میگوید: «غذا ممکن است پاسخی برای صلح جهانی نباشد، اما شروع خوبی می تواند برای آن باشد ». آیا پختن غذا ممکن است که جلوی جنگ را بگیرد؟ این سؤالی است که در نقد و بررسی مستند breaking bread قرار است بررسی کنیم،

در حالی که ممکن است وقتی به صراحت بیان شود، ساده‌لوحانه نیز  به نظر خواهد رسید، بت الیز هاوک که فیلمساز است، با مستند دوست‌داشتنی‌اش به طور جزیی، مورد خوبی برای در نظر گرفته است.  البته در این مستند معنای غذا را درک خواهید کرد.، اما این  معنا یک جور حس اجتماعی را با خودش به همراه دارد که برخی صحنه ها را نیز به همراه دارد و  وغذاهایی عالی و باشکوه را به نمایش میگذارد.

شخصیت کلیدی مستند breaking bread دکتر نوف آتامنا اسماعیل است، یک میکروبیولوژیست خوش ذوق که در سال ۲۰۱۴ اولین مسلمان عرب بود که در مسابقه «مسترشف» اسرائیل برنده شد.

او که در یک شهر عرب نشین بزرگ شده بود و در یک مدرسه یهودی تحصیل می کرد، یاد گرفت به جای تنش ها، شباهت های بین این دو فرهنگ را بپذیرد. او با استفاده از پلتفرمی که از طریق برنده شدنش به دست آورد، جشنواره غذایی ایجاد کرد که در آن اقلامی که در آن به نمایش گذاشته می شود غذاهای کمیاب هستند  که توسط تیم هایی از سرآشپزهای عرب و یهودی تهیه می شود.
حتی مکان انتخاب شده برای برگزاری جشنواره که حیفا بود، به این دلیل انتخاب شده است که چگونه این دو فرهنگ را با تعادل الهیات خود به هم نزدیک کرده است.

در طول فیلم، ما با چند نفر از شرکت‌کنندگان ملاقات می‌کنیم، به داستان های فردی آنها گوش می دهیم و  یاد می‌گیریم و به تماشای آن‌ها می‌نشینیم که در آشپزخانه با هدف مشترک تهیه غذا گرد هم می‌آیند. در این مستند ترس معنایی برای شرکت کننده ها ندارد زیرا آنها هدف مشترکی در عشق درست کردن غذا پیدا می کنند، عملی که از همه مرزهای فیزیکی و ایدئولوژیک عبور می کند.

البته، لحظاتی وجود دارد که حتی چیزی ساده مانند درست کردن غذا می‌تواند چالش های خودش را داشته باشد، به ویژه زمانی که  آتا منا اسماعیل درباره اینکه چگونه غذای معروف به «سالاد اسرائیلی» در واقع منشأ عربی دارد و به همین دلیل از آن استفاده شده است، صحبت می‌کند. با این حال، لحظاتی مانند این مورد ، ماهیت نسبتاً کمی دارند، زیرا بر اشتراکات بین شرکت کنندگان بیش از هر چیز دیگری تأکید می شود.

اگرچه «breaking bread» به هیچ وجه کاملاً نوآورانه نیست، اما مطمئناً به اندازه کافی خوشایند است  سرآشپزهایی که ما با آنها ملاقات می کنیم داستان های جالبی برای گفتن دارند و صحنه های  طولانی و دوست داشتنی تصاویر ی که از نزدیک  توسط اوفر بن یهودا که فیلمبردار است  از غذاهایی که در حال آماده شدن و سرو می شوند فیلم میگیرد.

با این حال، یک خطای تاکتیکی عجیب را مرتکب می‌شود که بعد از تمام مراحل ساخت فیلم به جشنواره، ما فقط کمی از رویداد واقعی را می‌بینیم و آن هم فقط در ۱۵ دقیقه آخر فیلم است .  البته هدف اصلی فیلم  تمرکز بر روی سرآشپزها است که گرد هم می‌آیند، اما ممکن است دیدن برخی از  افراد  و دریافت نظرات آنها در مورد غذا و ایده‌هایی که بوجود می آید می تواند جذاب باشد.

البته در مستند breaking bread جذابیت هنری ملاک نیست همه چیز مثل تصاویر غذاها به خوبی به نمایش گذاشته شده است. اگر قصد دارید فیلم را می بینید، فقط مطمئن شوید که بعد از آن  غذایی در یخچال برای  خوردن دارید که جذابیت فیلم را بالا میبرد. البته بعد از دیدن این مستند حتما گرسنه خواهید بود.

امیدوارم از نقد و بررسی مستند breaking bread  لذت برده باشید و نظراتتون را در بخش دیدگاه های پایین همین صفحه با من مطرح کنید: